به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

راهکار‌هایی مهم برای جدا کردن محل خواب کودک

تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۴۱۴۱۴

به گزارش سرویس وبگردی سازمان صدا وسیما،  یکی از مراحل رشد و تربیت کودک، جداکردن مکان خواب از والدین است. خیلی‌ها بر سر سن مناسب این کار اختلاف‌نظر دارند. بعضی‌ها معتقدند این اتفاق باید هرچه زودتر رخ دهد، حتی چندماه بعد از تولد و حتی اگر کودک نیازمند شیرخوردن شبانه بود، مادر به سراغ جای خوابش رفته، به او شیر داده و دوباره برگردد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از دیگر سو، برخی هم معتقدند نباید کودک را تحت فشار قرار داد و تا زمانی که خودش تمایل به جدا خوابیدن ندارد او را مجبور نکرد. بهترین راهکار، توجه به نیاز‌های کودک و توانمندی‌های او در خوابیدن جداگانه است که در عین حال آسیب جدی روحی هم تهدیدش نکند.
نوع خواب کودک، نیازمند حضور والدین

نگاه حد وسط و متعادل در این‌خصوص معتقد است حدود ۴ سالگی، زمان مناسبی برای مستقل خوابیدن کودک است. البته اگر کودکی زودتر از این سن تمایل در استقلال خواب شبانه داشته باشد به‌هیچ‌عنوان نباید مانع او شد. عواملی همچون شیر خوردن کودک که تا ۲سالگی وجود دارد، از پوشک گرفتن او که تا حدود ۳سالگی است ازجمله عواملی است که امکان خواب مستقل کودک را فراهم نمی‌کند.

از طرفی نوع خواب کودکان در سن زیر ۳سال نیز به‌گونه‌ای است که به حضور مادر یا پدر در کنار خود نیاز دارند و اگر این نیاز تامین نشود، کودک آسیب خواهد دید. به‌گفته روانشناسان، خواب کودک ۲مرحله دارد؛ مرحله سبک و عمیق که چشم‌ها نیمه‌بسته است، بدن پیچ‌وتاب می‌خورد و حرکات تنفسی نامنظم است. در مرحله عمیق، اما بدن آرام و تنفس منظم است و دست و پا‌ها در ۲طرف بدن رها می‌شوند.

۸۰درصد خواب کودکان سبک است و تا ۳ سالگی، ۸۰درصد خواب عمیق می‌شود و این پدیده از الطاف‌الهی است تا کودک در خواب سبک بتواند در برابر سرما، گرسنگی، گرفتگی بینی و قطع تنفس عکس‌العمل نشان دهد. کودکان، دائم از مرحله خواب سبک به عمیق و برعکس در حال تغییرند و این تغییر دائم، دفعات بیداری و نتیجه دفعات زمان آسیب‌پذیری را بیشتر می‌کند. وجود مادر کنار کودک می‌تواند انتقال از خواب سبک به عمیق را با شیردهی یا نوازش و لالایی راحت‌تر کند و درصورت عدم‌حضور مادر، انتقال، به راحتی انجام نمی‌شود و کودک گریه‌های عصبی سر خواهد داد.

خواب مستقل و اضطراب جدایی

کودک منبع پاسخگویی نیازهایش را اول مادر و در درجه بعد پدر می‌داند. از طرف دیگر باید نیاز‌های زیستی و روانی کودک به سرعت پاسخ داده شود. وقتی کودک در اتاقی جداگانه خوابانده شود، وقتی شب می‌شود، زمان زیادی طول می‌کشد تا مادر کنار او بیاید. همین زمان باعث ایجاد ترس و اضطراب در کودک می‌شود. از طرفی دیگر، سن اضطراب جدایی کودک بین ۶ماهگی تا حدود ۳سالگی است و جدایی هنگام خواب می‌تواند این مشکلات را بیشتر کند.
راهکار‌ها و نکاتی مهم در جدا کردن محل خواب کودک

حالا که سن مناسب کودک برای خواب مستقل فرارسیده می‌توان با کمک راهکار‌هایی این دوران را برای کودکان راحت‌تر و جذاب‌تر جلوه داد. پیش از آن نیز لازم است والدین نکاتی را عایت کنند. اتاق یا محل خواب کودک باید برایش جذاب باشد. می‌توان تا قبل از سن جدا کردن جای خواب، تخت و کمد مستقل برای کودک تهیه نکرد و با فرارسیدن زمان جدا کردن، با تهیه تخت و کمد، این اتفاق را برای کودک جذاب و خوشایند نشان داد.

اگر اتاق مجزایی در خانه برای کودک وجود ندارد، می‌توان وسایل و تجهیزات خواب او را در گوشه‌ای دنج و مناسب از خانه یا حتی اتاق والدین قرار داد به‌گونه‌ای که حس فضایی جدا و مستقل به کودک القا کند. وسایل و تجهیزات خواب کودک را با سلیقه و انتخاب خودش تهیه کنید، شاید انتخاب بعضی رنگ‌ها و نقش‌های کار شده روی بالش و پتوی کودک، برای فرزند شما ناخوشایند باشد.

هنگام خواب، چراغ کوچکی را در نزدیکی اتاق فرزندتان روشن بگذارید. در شب‌های اول بهتر است در کنارش باشید و برایش کتاب بخوانید و به او بگویید که وقتی خوابش برد شما هم به تخت خودتان می‌روید. یادتان باشد از سرزنش کردن کودک یا به‌کاربردن عبارات تند بپرهیزید و دائم او را با انواع ترفند‌های ساده تشویق کنید. اگر کودک نیمه‌شب به اتاق شما آمد، با آرامش او را به محل خواب خودش هدایت کنید.  

‌ترس‌های کودک را جدی گرفته و برای رفع آن در کنارش قرارگیرید و آن را حل کنید. در نهایت اینکه جدا کردن جای خواب کودک، مرحله مهم و بزرگی است. اگر برای رسیدن به هدف، عجله کنید نتایج خوبی نخواهید گرفت، با قدم‌های کوچک پیش روید تا در کمترین زمان به بهترین نتیجه برسید.
منبع:همشهری

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: خواب کودک سلامت خواب کودک برای کودک جدا کردن محل خواب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۴۱۴۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۸ راهکار طلایی برای کاهش قند خون

به گزارش خبرآنلاین، پیش دیابت همیشه نشانه های واضحی ندارد؛ در واقع، با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، بیش از ۱ نفر از هر ۳ بزرگسال آمریکایی مبتلا به پیش دیابت هستند اما هیچ اطلاعی از وضعیت خود ندارند.

همشهری آنلاین در گزارشی نوشت: CDC می گوید، خبر خوب این است که پیش دیابت را می توان معکوس کرد و لزومی ندارد که منجر به تشخیص دیابت نوع ۲ شود. چه پیش دیابت داشته باشید و یا نه می دانید که برای مدیریت قند خون به کمک نیاز دارید، یک تغییر کوچک وجود دارد که بهتر است آنها را رعایت کنید. این روتین و این تکنیک مهم را از امروز شروع کنید تا خطر ابتلا به پیش دیابت را کاهش دهید یا آن را معکوس کنید و در این فرآیند احساس بسیار خوبی داشته باشید.

پیش دیابت چیست؟

پیش دیابت وضعیتی است که در آن قند خون بالاتر از حد طبیعی است، اما به اندازه کافی بالا نیست که به عنوان دیابت تشخیص داده شود. طبق گفته انجمن دیابت آمریکا (ADA) بر اساس یکی از اقدامات زیر که از طریق آزمایش خون انجام می شود، می توان پیش دیابت را تشخیص داد:

سطح هموگلوبین A۱C (متوسط قند خون طی دو یا سه ماه): ۵.۷٪ تا ۶.۴٪

گلوکز پلاسما ناشتا: ۱۰۰ تا ۱۲۵ میلی گرم در دسی لیتر

تست تحمل گلوکز خوراکی: ۱۴۰ تا ۱۹۹ میلی گرم در دسی لیتر

برخی از شرایط سلامتی، مانند فشار خون بالا، تری گلیسیرید بالا و سطوح پایین کلسترول HDL، از عوامل خطر برای پیش دیابت هستند. وقتی پیش دیابت دارید، خطر پیشرفت به دیابت نوع ۲ و ابتلا به بیماری قلبی و سکته نیز افزایش می‌یابد.

راهکارهایی برای کاهش سطح قند خون

برای فعالیت بدنی روزانه وقت بگذارید

فعال بودن سلول های عضلانی را تشویق می کند تا از گلوکز (قند) در جریان خون برای انرژی استفاده کنند. طبق ADA، این کار به بهبود حساسیت به انسولین برای کاهش سطح قند خون کمک می کند. CDC توصیه می کند که حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته، معادل حدود ۳۰ دقیقه در روز، پنج بار در هفته فعال باشید.

روش پلاک دیابت را دنبال کنید

این الگوی غذایی مغذی و متعادل ممکن است به حفظ سطح قند خون شما در محدوده سالم کمک کند. روش بشقاب دیابتی ADA بر پر کردن بشقاب یا کاسه شما با نیمی از سبزیجات غیر نشاسته ای، یک چهارم پروتئین و یک چهارم غذاهای کربوهیدرات، همه در کنار یک لیوان آب یا یک نوشیدنی بدون کالری تمرکز دارد.

غذاهای با گلیسمی پایین را بیشتر انتخاب کنید

در حالی که همه غذاها در یک رژیم غذایی متعادل و مغذی قرار می گیرند، غذاهایی با شاخص گلیسمی پایین تر، مانند غلات کامل با فیبر بالا، سبزیجات غیر نشاسته ای، آجیل و حبوبات کندتر هضم می شوند که منجر به افزایش تدریجی سطح قند خون می شود. این تعادل قند خون را در طول روز افزایش می دهد و سطح انرژی شما را ثابت نگه می دارد.

اولین کاری که اگر پیش دیابت دارید از آن اجتناب کنید

از حذف وعده های غذایی خودداری کنید. حتی اگر به تغییرات سبک زندگی در بالا پایبند باشید، حذف وعده های غذایی کنترل سطح قند خون را دشوارتر می کند. اما چرا؟

حذف وعده غذایی بر کنترل قند خون تأثیر منفی می گذارد

حذف وعده های غذایی می تواند باعث ایجاد الگوی نامنظم قند خون در طول روز شود. سطح قند خون هنگام حذف وعده‌های غذایی پایین می‌آید و وقتی غذا می‌خورید دوباره افزایش می‌یابد. بدن ترجیح می دهد که سطح قند خون در طول روز نوسانات ثابتی داشته باشد.

هنگامی که وعده های غذایی خود را حذف می کنید، ممکن است قند خون شما خیلی شدید بالا برود. نتیجه آن چه می شود؟ به گفته CDC، قند خون بسیار پایین می‌آید که علائم آن می‌تواند به صورت ضربان قلب سریع، لرزش، عرق کردن، عصبی بودن، اضطراب، تحریک‌پذیری و گیجی، سرگیجه یا گرسنگی ظاهر شود.

با این حال فقط قند خون پایین نیست که مشکل ساز می شود. بر اساس یک مطالعه تحقیقاتی در سال ۲۰۱۹ که در مجله تغذیه بریتانیا منتشر شد، حذف یک وعده غذایی، به ویژه صبحانه یا ناهار، همچنین باعث افزایش سطح قند خون در سایر وعده های غذایی در روز می شود.

حذف وعده غذایی می تواند منجر به افزایش اشتها شود

سطح قند خون شما بر گرسنگی و اشتهای شما تأثیر می گذارد. وقتی وعده های غذایی خود را حذف می کنید، ممکن است بعداً در طول روز گرسنه تر شوید. هرچه هنگام شروع غذا خوردن گرسنه‌تر باشید، احتمال پرخوری بیشتر می شود.

در نتیجه، هماهنگی واقعی با نشانه های اشتها و سیری بدن دشوارتر می شود که می تواند مدیریت قند خون را چالش برانگیزتر کند. طبق یک مطالعه در سال ۲۰۲۳ در مجله آکادمی تغذیه و رژیم غذایی، با گذشت زمان، این الگوی غذایی می‌تواند حساسیت به انسولین را مختل کند.

غذاهای ساده و سریع را در نظر بگیرید

وقتی به دنبال این هستید که برای صبحانه چه بخورید، به مواردی بپردازید که نیاز به آمادگی کمی دارند، به خصوص اگر عجله دارید. یک ماست پر چرب با میوه، نان تست سبوس‌دار و کره بادام‌زمینی، غلات غنی از فیبر با شیر، یک کلوچه انگلیسی و یک یا دو تخم‌مرغ، یا یک تورتیلا با تخم‌مرغ و لوبیا، همگی صبحانه‌های عالی خواهند بود.

در حال حرکت، غذاهایی با قابلیت نگهداری آسان همراه داشته باشید

اگر خوردن صبحانه قبل از رفتن به محل کار واقعا سخت است، می توانید چند گزینه سالم همراه داشته باشید. به عنوان مثال، یک قرص نان سبوس دار برای نگهداری در فریزر، یک شیشه کره آجیل و ... اگر یخچال در دسترس نیست، برای صبحانه چند بسته جو دوسر همراه با آجیل و میوه را در نظر بگیرید.

مدیریت یا معکوس کردن پیش دیابت نیازمند ایجاد تغییراتی در سبک زندگی است. حذف وعده های غذایی یکی از عادت هایی است که در صورت داشتن پیش دیابت باید از آن اجتناب کنید. خوردن نامنظم ممکن است به نوسانات قند خون و پرخوری کمک کند که می تواند بر حساسیت به انسولین تأثیر بگذارد. تمرکز روی غذاهای سالم و کم فرآوری شده، حمل غذا با خود و برنامه ریزی از قبل می تواند به شما کمک کند چه در خانه، چه در محل کار و چه در حال حرکت، برای صرف یک وعده غذایی وقت بگذارید و انرژی لازم برای روزتان را به شما بدهد.

۴۷۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898638